პარკოსანთა ოჯახის წარმომადგენელი 20-50 (80) სმ სიმაღლის მოთეთრო
ნაცრისფერ-ბუსუსებიანი, ხშირტოტებიანი, მოყვითალო გაფარჩხულეკლებიანი
ბალიშისებრი შესახედაობის ბუჩქია. ბაცი ყვითელი ფერის 8-10 სმ სიგრძის
ყვავილები 2-3 სმ დიამეტრის ბურთისებრ ან ოვალურ თანაყვავილედებშია
შეკრებილი. თანაყვავილები არ გააჩნია, ყვავილის ჯამი ძირში შიშველი, ზემო
ნაწილში კი ხშირბუსუსიანია. მისი კბილები ჯამის მილზე მოკლე და ბუსუსებში
ჩამალულია. ჯამი კბილების გასწვრივ ძირამდეა ჩახეული. ყვავილის გვირგვინის
ნაპირებჩაზნექილი აფრა შუა ნაწილის ოდნავ ქვემოდან შევიწროებულ ფრჩხილში
გადადის. კვერცხისებრი შებუსვილი პარკი ჯამზე გრძელია. ნაცრისფერბუსუსებიანი,
ზოგჯერ თითქმის შიშველი, ხშირად სიგრძეზე გაკეცილი, ვიწრო წაგრძელებულ -
ლანცეტა ფოთოლაკების რიცხვი წყვილფრთართულ ფოთლებში 10-80 ფარგლებში
მერყეობს. ღერო მიწისპირთან საკმაოდ სქელ (4-8 სმ). იზრდება მთის შუა
და ზედა სარტყელში მშრალ, კლდოვან ადგილებში, არცთუ იშვიათად ზღვის
დონიდან 1650-მდე და ზოგან უფრო მაღლაც. არაიშვიათად თავისი დომინანტობით
შექმნილ რაყებადაა წარმოდგენილი გამეჩხრილ ფიჭვნარებსა და მუხნარებში.
გვხვდება ქართლში, კახეთში, ქიზიყში, თრიალეთსა და მესხეთ-ჯავახეთში. გლერძა
გუმფისით მდიდარი მცენარეა, ამდენად იგი გუმფისის დამზადების ერთ-ერთი
მნიშვნელოვანი წყაროა. საამისოდ ღეროს ქვედა ნაწილში ბასრი დანით კანს
ღრმად ჩასერავენ ხოლმე. ჭრილობიდან გუმფისის დენა მით ინტენსიურია რაც
უფრო ცხელი ამინდია. გუმფისი უხვად შეიცავს ანთების საწინააღმდეგო
პოლისაქარიდებს, აგრეთვე სახამებელს, ლორწოვან ნივთიერებებს, შაქარს,
საღებავებს. უმნიშვნელო რაოდენობით კი ორგანულ მჟავებსა და აზოტოვან
შენაერთებს. ხალხური მედიცინა გუმფისს უხსოვარი დროიდან იყენებს როგორც
შარდმდენ, ამოსახველებელ, ოფლმომდენ და გამხსნელ საშუალებას.
ფარმაკოქიმიური მრეწველობა კი მწებავ საშუალებად იყენებს აბებში, 10%-იანი
ნაყენის სახით გულის ქრონიკული უკმარისობის ჰიპერტონიული და თირკმელის
სისხლძარღვთა დაავადებების წინააღმდეგ გამოიყენება, რომლის გავლენითაც
მცირდება ვენური წნევა, ჩქარდება სისხლის მიმოქცევა, ნორმალური ხდება
არტერიული წნევა, ქრება ტრაქიკარდია, უმჯობესდება პულსის დეფიციტი,
ძლიერდება დიურეზი და ცხრება შეშუპებები. ცხოველებზე წარმოებულმა ცდება
ცხადყო, რომ ყველაზე ეფექტურია მწვავე ნეფრიტის დროს და სისხლის
მიმოქცევის უკმარობის პირველსა და მეორე სტადიაზე. გერმანიის
დემოკრატიულ რესპუბლიკაში გუმფისში არსებული ბასორინის შემცველი პრეპარატი
ნორეკტალი საფაღარათო საშუალებად გამოიყენება. საფეიქრო მრეწველობაში იგი
საღებავთმედეგობის გასაძლიერებელი საშუალებაა. აი ბიოლოგიურად რა
აქტიურად მომქმედ ნივთიერებებს შეიცავს ერთის შეხედვით თითქოსდა უსარგებლო
არცთუ ლამაზი გარეგნობის მცირეტანოვანი ეს ბუჩქი. მოყვანილი მაგალითი
მთელი სიცხადით გვიდასტურებს იმ ჭეშმარიტებას, რომ ბუნებაში, აბსოლუტური
გაგებით, უსარგებლო მცენარე არ არსებობს. ყველა მცენარე სასარგებლოა,
მაგრამ აუცილებელია ამის ცოდნა. შუა საუკუნეების ცნობილი ექიმის
პარაცელსის (1493-1541 წლები) სიტყვებით რომ ვთქვათ, ყველა ნივთიერება
შხამიანია, არაფერია ისეთი, რომელშიდაც შხამი არ იყოს. მთელი საქმე
დოზაშია. სწორი დოზირება შხამს არაშხამად აქცევს. ამ დებულების დასტურია
ოდითგანვე ამაზრზენი ემოციების გამომწვევი გველის შხამი, რომელიც ამჟამად
უმცირესი დოზებით წარმატებით გამოიყენება ნაირგვარი უმძიმესი დაავადებების
სამკურნალოდ.
