თაფლის სასწაულმომქედი თვისებების შესახებ უძველესი დროიდანაა ცნობილი. მას უამრავ სამკურნალო, გამაჯანსაღებელ, გამაახალგაზრდავებელ თვისებას მიაწერენ. დედოფალი კლეოპატრა თაფლს სილამაზისა და ახალგაზრდობის შესანარჩუნებლად იყნებდა ბევრი ადამიანი თაფლის ნამდვილი მოყვარულია, მაგრამ უმრავლესობას ის მხოლოდ ავადმყოფობის დროს ახსენდება. ძველი ბერძნები თაფლს ჯადოსნურ ელექსირს უწოდებდნენ, რომელიც სიცოცხლეს ახანგრძლივებს. თუ ყოველდღიურად სამ კოვზ თაფლს მიირთმევთ, არამარტო იმუნიტეტს გაიმაგრებთ, არამედ სილამაზესა და ახალგაზრდობას შეინარჩუნებთ და ჭარბი წონისგანაც გათავისუფლდებით. ჯანმრთელობისთვის არცთუ დიდი ხნის წინ დიეტოლოგები გახდომის მოსურნეებს თაფლის მიღებას უკრძალავდნენ. დღეს კი პირიქითაა, თაფლის სპეციალურ დიეტებსაც კი ნიშნავენ. ექიმები ამტკიცებენ, რომ თაფლი აძლიერებს ნივთიერებათა ცვლას და ბევრი პროდუქტის შემცვლელიცაა. ის ხომ თავისი შემა
... კითხვის გაგრძელება »
კავკასიური სოჭი ფიჭვისებრთა ოჯახის მარადმწვანე წიწვოვანი ხეა. დიდი მძლავრი ხეა. 50 მეტრამდე სიმაღლისა და მეტრნახევარი დიამეტრით. მარტო მდგომი ხე ძირიდანვე იტოტება, თბილისის გამწვანების სისტემაში ძირითადა ამ ფორმითაა წარმოდგენილი. ხეთა ხშირ ჯგუფში მდგომი ეგზემპლიარები დატოტვას საკმაოდ მაღლა იწყებენ. ამგვარი საინტერესო ეგზემპლიარებია ვაკის პარკში, სადაც კარგად ჩანს: რაც უფრო სირია ხეთაწყობა, უფრო მაღლა იწყება განტოტვა.ასაკოვან ხეებს ტოტები ღრმად აქვთ დაღარული. წიწვები ზემა მრხიდამ მუქი მწვანეა, ქვემო მხრიდან კი, 2 თეთრი ზოლი გასდევს. გირჩები კელაპტრებივითაა აღმართული. იზრდება ზღვის დონიდან 1200მ-იდან 2300 მ-მდე. ჩრდილისა და სიცივის ამტანია, უჭირს დიდი სიცხეების გ
... კითხვის გაგრძელება »
დეგუსტატორები თვლიან, რომ ცისკარას აქვს ცხარე სუნი და თავიდან მოტკბო, შემდეგ ცხარე, ზომიერად მომწარო გემო. მრავალი ქვეყნის ფარმაცია იყენებს მას გალენური პრეპარატების, ჩაის, ეთერზეთების მისაღებად. ცისკარას საკმაოდ ინტენსიური გემო გააჩნია, ამიტომ კულინარიაში მცირე რაოდენობით იყენებენ.ხარშავენ ახალ ფოთლებს. იყენებენ მწვანე კარაქის, სალათების, მარინადების, დაკეპილი ცხვრისა და ძროხის ხორცის დასამზადებლად. ხშირად გამოიყენება ოხრახუშის, ხახვის, შავი წიწაკის, მცირე რაოდენობით, როზმარინის და ურცის შერევით. დიეტურ კვებაში იყენებენ ქამასა და რეჰანთან ერთად. სანელებლის სახით იყენებენ საწებლებში, შემწვარ ხორცში,... კითხვის გაგრძელება »
მონათესავე სახეობა– Allium victorialis L. – ღანძილი მთის.
ზოგადი აღწერა
Allium sativum L., ერთწლოვანი ბალახოვანი ბოლქვიანი მცენარეა. ამჟამად მიაკუთვნებენ ხახვისებრთა – Alliaceae ოჯახს. (ადრე მიაკუთვნებდნენ შროშანასებრთა – liliaceae-ს ოჯახს.) ფოთლები ფესვთანურია, ხაზური, ბრტყელი .სიგრძეში 1 მეტრსაც აღწევს. ნიორის ზოგიერთი ჯიში ივითარებს საყვავილე ღეროს, მაგრამ ნიორი თესლს არ იძლება. იგი მრავლდება მხოლოდ ბოლქვის კბილებით. საყავილე ღერო 1,5 მ სიმაღლისაა, ყვავილები ქოლგისებრია, მოთეთრო. ზოგჯერ ყვავილედში ვითარდება წვრილი, 1, 5 მმ ზომის ბოლქვები. ნაყოფი კოლოფია, თესლები მრავალი. ბოლქვები კვერცხისებრი ფორმისაა. გარს მშრალი, თეთრი საბურველი აკრავს. შედგება 6-8 პატარა ბო
... კითხვის გაგრძელება »
ლოკოპოდიუმისებრთა ოჯახში შედის. ფრიად თავისებური გარეგნობის მცენარეა. მას ახასიათებს წვრილი და გრძელი ღეროები, რომელთაც ბანჯგვლიანი შესახედაობა აქვთ მრავალრიცხოვანი წვრილი და ხშირი ფოთლების გამო. ღერო მიწაზეა გართხმული თავისი მოკლე ტოტებითურთ, რომელიც გრძელ მწვანე თოკს მოგვაგონებს. ზოგჯერ მისი სიგრძე რამოდენიმე მეტრამდე აღწევს. ერთის შეხედვით მთელი ეს მწვანე "თოკი" მიწაზე თავისუფლად დევს, მაგრამ თუ ხელის შეხებით ავწევთ, მაშინვე დავრწმუნდებით, რომ ღერო თავისუფლად კი არ დევს მიწაზე, არამედ ალაგ-ალაგ მიწაზეა მიმაგრებული თავისი ფესვებით. მარადმწვანე მცენარეა, ერთნაირად ხასხასა მწვანე როგორც ნედლ, ასევე ხმელ მდგომარეობაშიც, ამიტომაც ხალისით იყენებენ ყვავილწნულებისათვის (გირლიანდებისათვის). ღეროს აქა-იქ ამოუდის განსაკუთრებული მოგრძო ტოტები, რომელიც ვიწრო ცლინდრული თავთავისებრი წარმონაქმნით მთავრდება, თითოეულ ტოტზე მათი რაოდენობა 2-5 ცალის ფარგლებში მერყეობს, ამ თავთავებში... კითხვის გაგრძელება »
ტირიფისებრთა ოჯახის წარმომადგენელია. მთრთოლავი ვერხვი საყოველთაოდ ცნობილი 30 მეტრამდე სიმაღლის ხეა, მომწვანო-მონაცრისფრო ქერქით, რომელიც ღეროს ქვედა ნაწილში საკმაოდ ღრმანაღარებიანია. ყლოტები ზრდის დასაწყისში შებუსვილია, შემდგომ კი შიშველი, ბლაგვად დაკუთხული, გლუვკანიანი. კვირტები წებოვანია. ფოთლები დასაწყისში ნაცრისფერბუსუსიანია, შემდეგ კი შიშველი. დაგრძელებულ ყლორტებზე ფოთლები კვერცხისებრ-სამ
... კითხვის გაგრძელება »
დეგუსტატორები თვლიან, რომ ცისკარას აქვს ცხარე სუნი და თავიდან მოტკბო, შემდეგ ცხარე, ზომიერად მომწარო გემო. მრავალი ქვეყნის ფარმაცია იყენებს მას გალენური პრეპარატების, ჩაის, ეთერზეთების მისაღებად. ცისკარას საკმაოდ ინტენსიური გემო გააჩნია, ამიტომ კულინარიაში მცირე რაოდენობით იყენებენ.ხარშავენ ახალ ფოთლებს. იყენებენ მწვანე კარაქის, სალათების, მარინადების, დაკეპილი ცხვრისა და ძროხის ხორცის დასამზადებლად. ხშირად გამოიყენება ოხრახუშის, ხახვის, შავი წიწაკის, მცირე რაოდენობით, როზმარინის და ურცის შერევით. დიეტურ კვებაში იყენებენ ქამასა და რეჰანთან ერთად. სანელებლის სახით იყენებენ საწებლებში, შემწვარ ხორცში,
